Niespełna 50 km od Choczewa oraz 16 km od Wejherowa, opodal Szemudu w powiecie wejherowskim istnieje miejsce tyle ciekawe, co wręcz niezwykłe. To jedyny w Polsce klasztor-monaster Najświętszej Dziewicy na Pustyni w Grabowcu, którzy zrzesza Mniszki Betlejemki od Wniebowzięcia Najświętszej Dziewicy i od Św. Brunona. Jeden z nielicznych w Polsce monasterów obchodził w grudniu br swoje 25-lecie…

Rodzina monastyczna od Betlejem została założona na Placu św. Piotra w Rzymie w dn. 01.11.1950 roku, gdy papież Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Dziewicy Maryi. Kiedy siostry spotkały się z chrześcijanami z Kościoła wschodniego, odkryły bogactwo liturgii Wschodu i tradycje ikonograficzne a otwarcie na chrześcijański Wschód odbyło się za sprawą uczniów. św. Brunona, którzy doradzili siostrom odwiedzić monastery greckie. Jak twierdzą dziś Mniszki Betlejemki… „Bogactwa duchowe przejęte od monastycyzmu wsch., kształtują nasz sposób wcielania mądrości życiowej św. Brunona…”.

Monaster w Grabowcu koło Szemudu jest jedynym miejscem tej wspólnoty zakonnej w Polsce. Macierzysty klasztor wspólnoty mieści się w Grand-Chartreuse koło Grenoble we Francji. Pierwsze siostry zakonne przybyły do Grabowca w dn. 08.12.1998 roku, powitane życzliwością arcybiskupa metropolity gdańskiego Tadeusza Gocłowskiego, pośród ludzi, którzy zachowali żywą pamięć o uczniach świętego Brunona, którzy żyli w Kartuzach do XIX w.

Zakon zakłada ścisłą regułę, milczenie modlitewne, komunię liturgiczną i pełną kontemplację. Dobowy rytm monasteru wyznaczają modlitwa i prosta praca. Siostry betlejemitki piszą Ikony, zdobią ceramikę i rzeżby sakralne, przygotowują medaliki i różańce, przepisują święte teksty, pracują w ogrodzie a każda z tych czynności stanowi swoisty hymn na cześć do Boga. Niektóre siostry zakonne kontaktują się z też osobami odwiedzającymi klasztor, przyjmują gości w części dla nich dostępnej, rozmawiają z nimi. Inne żyją w odosobnieniu, w niedostępnej części monasteru. Dzisiaj w Grabowcu mieszka 16 mniszek.

Klasztor w Grabowcu to miejsce przejmującej ciszy, głębokiego milczenia oraz modlitwy. Tworzy klimat ufnego i pokornego trwania przed Najświętszą Trójcą.