#Archeologia

Wyniki badań archeologicznych w Szklanej Hucie… raz jeszcze!

W dn. 25.04.br (czwartek) o godz. 16:00 w sali konferencyjnej Urzędu Gminy w Choczewie odbędzie się ogólnodostępne spotkanie z Marcinem Wagnerem z Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, który raz jeszcze przedstawi wyniki badań archeologicznych w Szklanej Gucie w Osiekach Lęborskich. Organizatorzy serdecznie zapraszają na to spotkanie wszystkich chętnych mieszkańców naszej gminy…

Badania archeologiczne rozpoczęły się w maju 2023 r. z inicjatywy Lasów Państwowych Nadleśnictwa Choczewo we współpracy z Wydziałem Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Tutejsza huta szkła znana była do tej pory jedynie z tzw. plakietek sygnaturowych, czyli prostokątnych odcisków stempli z nazwą huty umieszczonych na doklejonej opasce poniżej wylewu butelki. Butelki z nazwą huty „OSSECKEN” zostały znalezione podczas wykopalisk prowadzonych m.in. w Pucku czy Gdańsku.

Oprócz butelek w kolorze ciemnozielonym lub oliwkowo-zielonym produkowano tutaj bardzo charakterystyczne wypukłe w centralnej części szyby, które do dziś można zobaczyć w oknach pałacu w Lublewie Lęborskim. Huta ta została założona najprawdopodobniej w 1795 r. i funkcjonowała do 1907 r. Istnieją jak się wydaje przesłanki o produkukcji szkła w latach 20. XX w.

Prowadzone badania archeologiczne na terenie huty pozwoliły odsłonić pozostałości cylindrycznej konstrukcji – wapiennika, w którym wypalano wapno potrzebne do produkcji masy szklanej. We wschodniej części stanowiska widoczne są wysokie fundamenty dwóch prostokątnych w planie budowli, z których jedna nazywana jest leśniczówką. Był to zapewne dom hutmistrza, który odpowiadał za produkcję tutejszego szkła.

Najważniejsze odkrycia są związane z odsłonięciem dobrze zachowanych pozostałości jednego z pieców szklarskich, zbudowanego z cegieł szamotowych z cegielni „RAMSAY” oraz „C. KULMIZ”. Przy wlocie do pieca została znaleziona m.in. forma dwudzielna do produkcji butelek oraz trzy formy, do których wdmuchiwano szkło od góry. Na zewnętrznej powierzchni mają one wyryte inicjały, które są łączone z hutnikami produkującymi butelki. Największą liczbę znalezisk stanowią jednak półprodukty w postaci bryłek szkła sodowo-potasowego w kolorze zielonkawo-niebieskim i zielonym. Kolor ten był uzyskiwany przez barwienie szkła tlenkiem żelaza.